Franke BTW Specialisten gaat elektrisch; ook bij langere afstanden!
Belastingadvies is geen branche met een grote ecologische voetafdruk, maar toch wordt in kantoren en op de weg nog vrij veel CO2 uitgestoten. Franke BTW Specialisten heeft haar uitstoot altijd zoveel mogelijk proberen te beperken. In de wens om zoveel mogelijk energie neutraal te werken, heeft Franke BTW Specialisten een zonne-energie installatie aangeschaft. Deze genereert voldoende energie om niet alleen het kantoor te voorzien, maar ook een (volledig) elektrische auto op te laden waarmee de ritten naar de klanten worden afgelegd. Zo belasten deze ritten het milieu zo weinig mogelijk.
Op dit moment is het elektrisch rijden sterk in opkomst. Echter, de vraag is dan of de huidige infrastructuur voor het opladen van de auto al voldoende is om ook langere afstanden op een redelijke manier en binnen een redelijke tijd af te kunnen leggen. Immers, onze klanten bevinden zich door het hele land, waardoor er soms veel kilometers moeten worden gemaakt en soms ook over meerdere dagen verdeeld. In die situaties kan niet op kantoor worden opgeladen.
Wij hebben de proef op de som genomen en hebben een rit gemaakt die startte het kantoor van Franke BTW Specialisten en eindigde in één van de belangrijkste financiële centra van Europa; Frankfurt. Doel was om heen en terug te rijden, zonder in Frankfurt zelf op te laden. Dit omdat er lang niet altijd bij een klant kan worden opgeladen. Wij hebben gedurende de rit alleen gebruik gemaakt van Tesla’s supercharger netwerk. Deze laders zijn snel (al kan de snelheid variëren zoals wij hebben ondervonden), en gebruiken alleen duurzaam opgewekte energie, waardoor het doel van het minimaliseren van de ecologische voetafdruk van Franke BTW Specialisten wordt nagestreeft.
Op de heenweg is de auto volledig opgeladen op de eigen zonnepanelen. De afstand die dan in de praktijk kan worden afgelegd op de snelweg is zo’n 400 kilometer. De werkelijke afstand is afhankelijk van zaken als de temperatuur, maar vooral de snelheid die wordt gereden. Op snelwegen gebruikt een elektrische auto vrij veel energie, vooral bij hogere snelheden. Zo zal de 400 km bij een snelheid van 100 a 110 km/u vrij makkelijk te halen zijn, maar zodra 130 (of in Duitsland zelfs sneller) wordt gereden, loopt het energiegebruik snel op, en duikelt de actieradius. Wij kozen er dan ook voor om de afstand naar Frankfurt (een ruime 550 km) in twee delen te rijden. De tussenstop vond na zo’n 280 km plaats bij een restaurant waar we iets hebben gegeten. Toen wij na het eten weer bij de auto kwamen, was de batterij weer nagenoeg volledig opgeladen. Het tweede deel van de rit hebben we sneller gereden dan qua verbruik verstandig was. Dit om ook even te kijken wat een onverwachte tegenslag (file bijvoorbeeld) betekent voor het verbruik. In de file zelf (wij kwamen daar ook daadwerkelijk in terecht) is het verbruik geen probleem. In tegenstelling tot een brandstofauto wordt daar nauwelijks meer verbruikt, eerder minder vanwege de lage snelheden. Echter, bij het inhalen van de tijd door sneller te rijden (130 km per uur en regelmatig nog wat hoger waar toegestaan) liep het verbruik snel op.
Omdat wij voornemens waren in Frankfurt niet op te laden, maar een supercharger op 30 km afstand te gebruiken om te laden voor de terugreis, leek het er op dat de hogere snelheid zou betekenen dat we met slechts een kleine marge in Frankfurt zouden aankomen. Met een lading goed voor ongeveer 100 km haal je de supercharger 30 km verderop natuurlijk makkelijk, maar de zogenoemde “range anxiety” steekt dan toch de kop op. Immers, onverwachte tegenslagen kunnen er toe leiden dat er meer moet worden gereden (zoals wij op de terugweg hebben ervaren). Om met een gerust hart bij de klant aan te kunnen komen zouden we dan ook een extra stop maken. Dus ook tijdens deze test hebben we dat gedaan. Een korte stop van ongeveer 10 minuten bij een supercharger voor Frankfurt (sanitaire stop en vullen van een waterfles) gaf ons weer meer dan voldoende extra energie in de batterij (zo’n 100 km extra) om met een gerust hart naar Frankfurt door te rijden.
Op dit punt is het goed iets op te merken over de laadsnelheid. Die kan per supercharger variëren. Wij halen op de zeer drukke supercharger in Amsterdam (niet tijdens deze test gebruikt, maar wel op andere ritten) maximaal zo’n 350 km per uur aan lading. Bij de gemiddelde stop van zo’n 20 minuten die als richtlijn wordt aangehouden door Tesla, laadt je dan dus zo’n 120 km. Bij rustiger laadplekken (waar we alleen of met 1 of 2 andere auto’s op 8 superchargers aan het laden waren), liep de snelheid op tot richting de 600 km per uur. Bij de laatste stop voor Frankfurt was dit het geval, waardoor we bij de stop van 10 minuten alweer 100 km extra lading hadden.
De terugweg vanuit Frankfurt verliep in meer stops, met name doordat we niet met een volle lading startten. De bedoeling was om bij de eerste supercharger te stoppen en dan zoveel mogelijk te laden. Echter, de ligging was qua omgeving niet heel uitnodigend, waardoor je al snel de neiging voelt om verder te rijden. We besloten dan ook om op te laden tot zo’n 350 km bereik en dan (na ongeveer 20 minuten te hebben gestaan) door te rijden. Omdat de snelweg vrij leeg was, lag het tempo vervolgens weer wat hoger. Daardoor besloten we op hetzelfde punt als de heenweg toch weer even een snelle stop te maken en de supercharger nog even aan te haken terwijl we een sanitaire stop maakten. Hierdoor hadden we op dat punt weer net die extra lading die de gemoedsrust gaf om verder te gaan. Wij wilden vervolgens nog 1 stop maken om te eten, waarbij de auto dan helemaal vol kon worden geladen voor de reis terug naar kantoor. Echter, door een wegafsluiting kwamen we van de snelweg in de stad terecht en moesten we (althans, het navigatiesysteem) een nieuwe route zoeken. Hoewel die route ons naar de gewenste tussenstop moest kunnen brengen, kwam hier weer even de ´range anxiety” bovendrijven. Net als je met een brandstofauto meestal niet de gok wilt nemen om op de laatste 5 liter je bestemming te bereiken, wil je dat met een elektrische auto ook niet. Het navigatiesysteem gaf aan dat er een supercharger op niet al te grote afstand was. Die lag weliswaar niet op onze route, maar op een rit van zo’n 1100 km maakt een kleine omweg niet uit. Wij hebben die omweg dus gemaakt en onder het genot van een kopje koffie gewacht tot we weer een 150 km extra lading hadden. Daarmee hebben we de rit voltooid naar de supercharger waar we weer iets hebben gegeten. Met een volle batterij zijn we daarna in 1 keer terug gereden naar het kantoor in Grootebroek, waar we weer met onze eigen zonnepanelen de auto konden volladen.
De test is wat ons betreft volkomen geslaagd. We hadden de route vooraf gepland, maar door onvoorziene omstandigheden hebben we moeten afwijken van die planning. Dat gebeurt in de praktijk uiteraard ook. Afgesloten wegen, verkeerde afslagen, missers van navigatie of bestuurder en dergelijke zorgen ervoor dat de geplande reistijd en afstand niet altijd wordt gehaald. Om toch tijdig bij de klant aan te komen moet dan worden geïmproviseerd. De test heeft ons geleerd dat als je voldoende marge neemt in tijd (maar dat moet ook met een brandstofauto) het supercharger netwerk dusdanig uitgebreid is en snel laadt dat het prima gebruikt kan worden voor lange ritten. Overigens overkwam het ons twee weken later dat tijdens een werkelijke rit naar drie verschillende klanten wij precies een route hadden die verstoken was van superchargers. Doordat de overige laadstations waar je vrij snel kunt laden (maximaal 250 km per uur) op de route bezet waren toen wij daar aankwamen, hebben we – naar aanleiding van onze ervaring tijdens de testrit - besloten toch ook hier weer een korte omweg (in dit geval heen en weer terug over de A2) te nemen en even in Amsterdam bij te laden. Druk en daardoor wat langzamer, maar met een kop koffie en goede wifi waardoor je prima door kunt werken. Tesla werkt hard aan uitbreiding van het supercharger netwerk in Europa, dus het wordt in de toekomst alleen maar makkelijker!